Wish tiene razón
La intención de este mail era rajar del concepto “amistad” o “amigo” de forma genérica. Como no quería meterme en ningún fregado, y en este caso tampoco era el objetivo cargarme a una persona en concreto, quería evaluar en general como el concepto cambia a medida que crecemos, por que decepciona tan a menudo, y por que se vuelve una mezcla de conformismo y necesidad.
Delante del ordenador me he dado cuenta de que era muy difícil hablar de todo esto sin decir nombres, y que muy posiblemente conseguiría un efecto negativo que no deseo. Tampoco me he cargado el post, como estáis viendo, por un tema de falta de ideas solamente.
En fin, ahí van las cosas que puedo decir de la amistad sin liarla: Muchas veces se confunde con necesidad. Decepciona otras muchas, y de esto no te olvidas. Se diluye con la edad. De vez en cuando se descubre verdadera, y esto sorprende y agrada. Si es el tema de una canción casi siempre es cursi. Es difícil hablar de ella sin que nadie se sienta ofendido.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
13 comentarios:
with a little help from my friends....
A mí la experiencia me ha demostrado que lo que se pueda intentar decir sobre la amistad, o de alguien en concreto, sin citarlo, a través de unas simples palabras en una pantalla de ordenador, por lo general, si no se explica adecuadamente, se malinterpretan, y cuando es así, por norma lleva a malos rollos, como bien dices, muchas veces sin intención alguna del que las escribe...
En la amistad, no existen fórmulas sencillas, porque el mismo concepto engloba muchos significados diferentes para cada individuo...y es entonces cuando se disfraza de necesidad, de seguridad, de justificación...tiene múltiples caras y la verdadera sólo suele verse cuando uno realmente más necesita de esa verdadera amistad...y tiene mucho que ver el hacerse mayor, y entrar en el círculo vicioso del orgullo, del individualismo, del egoísmo, e incluso del status...
(En fin, menudo rollo he soltado y yo a estas horas estoy muy empanado para decir algo coherente).
Salut i molt bona nit!
P.D. Si que es cursi cuando el tema es tratado en una canción. Ahora me ha venido a la mente y he de reconocer que me encanta una canción de The Communards (sí, sí) que se llama, precisamente "For a Friend". Me encantaba la letra de esa canción (iba dedicada a alguien, una amistad, que murió de
sida). En fin, siempre acabo echando por tierra mi ya pobre de por sí cultura musical jeje. Zzz...
Soy muy pesimista con la naturaleza humana. Creo que somos un auténtico cáncer para el planeta. Sin embargo, una de las cosas por las que puede valer la pena vivir es por la verdadera amistad. Por aquellos que sabes que van a estar ahí cuando estés jodido y que en definitiva sueles contar con los dedos de una mano (y a veces sobran dedos) a medida que te haces mayor.
friends will be friends o you re my best friend (queen) o my friends (red hot chilli peppers), you ve got a friend (carole king) o friends of mine (adam green)... n hi ha tantes!!!
Arnau digues noms, segur que en molts coincidirem, en especial en decepcions. Tota la raó tu i wish.
Maremeva Wish, els Communards!!! El tio canta sol, no?
Gabon, totalment d'acord.
Jand, millor no diem noms que ens coneixem...
Je, sí, ara canta sol...el Jimmy Sommerville, genio y figura (figurín, que és petitet XD). El Richard Coles, el compi, va tindre una carrera completament distinta, va passar després a periodista, amb éxit, i després...em sembla que va acabar a l'Església...de sacerdot, em sembla jejeje, "ver para creer" sobretot després de veure'l ballar com poseso al video aquell de "Never Can Say Goodbye", brutal...jaja
En fin, qui ve al Primavera i al Summercase???
PRIMAVERAAA!!!!!!!!
.... per desgracia no podré anar al Summercase, i això que segurament vindran els meus admirats Radiohead :(
Minifestival?
wishito, que descanso ahora que no está el limite de 400 carácteres al postear eh??? jajajaj
jajajja, ya te digo!!!! Lo siento sufridos lectores...es que soy de pocas palabras pero de mucho texto XD.
Ah! el feedback aquel se podía crackear...tú escribías 500 o 600 caracteres en Word, copiabas y los pegabas y te saltabas el límite jejeje.
Y luego me hago llamar luser...
Ale! abrazos!
lo que fot palorro és lo de l anti-spam haver de posar les lletres aquestes.
Jjajajajaja!!! Arnau estàs acollonit que digui noms. Jo al mini-festival no puc anar, ja em direu què tal, tenia tope bona pinta.
Per cert, què és això del Minifestival? qui ve? quan? on? XD
Wish, és aquest dissabte, o sigui que no tens molt de temps per decidir-te.
www.minifestival.net
Coño, hasta tienen web propia
Publicar un comentario